kropla deszczowej wody stoczyła się po czole Krywki. Kiedy spadła na powiekę, Polek skrzywił się, westchnął i otworzył oczy. Uważnie, w milczeniu patrzył na pana Pluskę trzymającego lejce w mokrych dłoniach, na Dziadzię pochylonego, na Babkę płaczącą, na stropionego policjanta, na Rymszę i na chłopców znieruchomiałych. Deszcz szeptał monotonnie w krzakach bzów przekwitłych. Poczynało ciemnieć.<br>- No co, Krywko, znalazłeś? - spytał Rymsza. Polek milczał.<br>- Widzisz teraz, jak to jest.<br>- My to zawsze mówiliśmy, fakt - odezwał się Strupel.<br>- Poczekaj, on wróci i damy taki popęd, że wam w tyłku zaszumi, jedry wasze pałki - syknął Kajaki.<br>- Ee, nam jest wszystko jedno - mruknął ugodowo Strupel