zużyty płaszcz.<br>- No cóż, Kaliasie, niedługo świeciło ci słońce. Rogatą masz duszę, niezdatną dla niewolnika. Albo cię wypolerują, albo przepadniesz - powiedział na pożegnanie - ale i tak masz szczęście, że cię na baty nie skazali...<br> Dość długo pędzono go przez pola. Kalias potykał się w bruzdach. Ostre trawy i kolce mijanych krzewów raniły mu nogi. W jakimś miejscu zatrzymała ich uzbrojona straż... Przewodnik Kaliasa powiedział hasło i strażnik odebrał od niego postronek. Popędził chłopca jeszcze kilkadziesiąt kroków i zatrzymał się przed drzwiami na wpół ukrytymi w ziemi.<br>Otworzył drzwi z ciężkiego łańcucha i drewnianej zapory, odwiązał sznur z ręki Kaliasa, przytrzymując go