w sposób szczególny. Mieszkaliśmy w kamienicy, której lokatorami byli w znacznej części Żydzi. Gdy przychodziło święto Kuczek, na podwórzu kamienicy wznosili szałasy z gałęzi, w których spędzali niemal cały dzień. Młodzi chłopcy zabawiali się rzucając zdechłe szczury, starając się trafić nimi w żydowskie namioty. Ilekroć szczur wpadał do namiotu, wywoływał krzyki przerażenia i oburzenia Żydów oraz wybuchy radości chłopaków. Matka nakazała mi pędzić ich. Pędziłem.<br>W jej przekonaniu popełniali grzech przeciw Bogu. Nie wiem, czego uczono ich w domu. Nie wiem, czy działali spontanicznie, z przyzwolenia czy zachęty. Nie analizowałem tego nadmiernie. Zresztą ja byłem silniejszy i starszy. Miałem nad nimi