szelest. W świetle księżyca wpadającym przez otwarte okno Małgośka w długiej białej koszuli, z rozpuszczonymi włosami klęczy w drzwiach otwartej szafy i tnie coś wielkimi nożycami. Mamrocze jakieś zaklęcia, przekleństwa czy modlitwy... Staram się nie oddychać, żeby jej nie spłoszyć. Co ona robi? <br>- Małgosiu... - szepcę cichutko. <br>Odwrócila się ku mnie, krzyknęła - ostrze nożyc kieruje w moją stronę. Zamarłam z przerażenia. Ale nożyce z brzękiem padają na podłogę, a ona wyskakuje przez okno do sadu. Nic nie rozumiem, odurzona snem - a może to sen właśnie? Muszę biec za nią! Nie wiem, skąd mi się biorą siły, nie wiem, jak znalazłam się w