naraz kochają cię siedzące we mnie dwie postacie: jedna to rozsądny, doświadczony mężczyzna, świadomy niebezpieczeństw takiego związku, dla ciebie i dla mnie, który przestrzega, by ten deser jeść małymi łyżeczkami, by nie czynić zbyt śmiałych planów i nie przeciągać struny, by pamiętać, że limit szczęścia jest dla każdego ograniczony i kto wie, czy nie zbliżamy się niebezpiecznie do jego wyczerpania. Druga postać to desperat, który gotów jest postawić wszystko na jedną kartę, w przeświadczeniu, że za długo już się czekało, że już nawet się nie liczyło na coś takiego, a gdy nagle się przytrafia, to trzeba to szczęście rwać pełną garścią, w