społecznemu lub jakiemukolwiek dobru jednostki, jeżeli niebezpieczeństwa nie można inaczej uniknąć, a dobro poświęcone nie przedstawia wartości oczywiście większej niż dobro ratowane.<br>§ 2. Przepisu § 1 nie stosuje się, gdy sprawca poświęca dobro, które ma szczególny obowiązek chronić nawet z narażeniem się na niebezpieczeństwa osobiste.<br>Art. 17. § 1. Nie popełnia wykroczenia, kto z powodu niedorozwoju umysłowego, choroby psychicznej lub innego zakłócenia czynności psychicznych nie mógł w chwili czynu rozpoznać jego znaczenia lub pokierować swym postępowaniem.<br>§ 2. Jeżeli w chwili popełnienia wykroczenia zdolność rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania postępowaniem była u sprawcy w znacznym stopniu ograniczona, można odstąpić od wymierzenia kary.<br>§ 3. Przepisów