Typ tekstu: Książka
Tytuł: Najprostszą drogą. Rozmowy z artystami
Rok: 1998
Tytuł: Najprostszą drogą. Rozmowy z artystami
Rok: 1998
Bonnarda: wyglądały tak, jakby artysta w tej chwili je ukończył. Nie miały patyny, chropowatości, nawarstwień, faktury - ale za to czystość, świeżość, klarowność. Czego nie było u Cybisa i u innych. Mało który z kapistów zrozumiał lekcję Cézanne'a i Bonnarda naprawdę.
Nikogo Pan nie wyróżnia z grupy kapistów?
Ależ tak! Czapskiego, który był najmniej zdolny, jeśli chodzi o możliwość odnalezienia wyrazu plastycznego. Ale zdobył się na dystans wobec doktryny kapistowskiej i stworzył własne malarstwo. Najbardziej kreatywną dla mnie postacią w grupie kapistów był Piotr Potworowski, on jednak korzystał z tradycji francuskiej. Najlepsi byli ci, którzy poszli własną drogą. Inni stworzyli jakąś przedziwną tradycję
Nikogo Pan nie wyróżnia z grupy kapistów?
Ależ tak! Czapskiego, który był najmniej zdolny, jeśli chodzi o możliwość odnalezienia wyrazu plastycznego. Ale zdobył się na dystans wobec doktryny kapistowskiej i stworzył własne malarstwo. Najbardziej kreatywną dla mnie postacią w grupie kapistów był Piotr Potworowski, on jednak korzystał z tradycji francuskiej. Najlepsi byli ci, którzy poszli własną drogą. Inni stworzyli jakąś przedziwną tradycję
Bonnarda: wyglądały tak, jakby artysta w tej chwili je ukończył. Nie miały patyny, chropowatości, nawarstwień, faktury - ale za to czystość, świeżość, klarowność. Czego nie było u Cybisa i u innych. Mało który z kapistów zrozumiał lekcję Cézanne'a i Bonnarda naprawdę.</><br><who1>Nikogo Pan nie wyróżnia z grupy kapistów?</><br><who3>Ależ tak! Czapskiego, który był najmniej zdolny, jeśli chodzi o możliwość odnalezienia wyrazu plastycznego. Ale zdobył się na dystans wobec doktryny kapistowskiej i stworzył własne malarstwo. Najbardziej kreatywną dla mnie postacią w grupie kapistów był Piotr Potworowski, on jednak korzystał z tradycji francuskiej. Najlepsi byli ci, którzy poszli własną drogą. Inni stworzyli jakąś przedziwną tradycję
