płaszczyzną równika kąt 480, na średniej wysokości 742 km. Ten dzień można uznać za początek ery satelitów meteorologicznych mających na celu prowadzenie stałych obserwacji i pomiarów parametrów fizycznych atmosfery ziemskiej.<br> Z chwilą umieszczenia ponad Ziemią jej pierwszego sztucznego satelity, pojawiła się możliwość zbierania informacji o pogodzie z powierzchni niemal całej kuli ziemskiej. Od tej chwili można było uzyskać informacje o parametrach podstawowych elementów pogody na rozległych niezamieszkałych rejonach Ziemi. <br> Satelity meteorologiczne są umieszczane na orbitach tzw. biegunowych lub jako satelity geostacjonarne (rys. 2.4.1). Orbity pierwszych cechuje względnie mała wysokość (500-1500 km) i nachylenie pod dużym kątem w stosunku do