czy pchnąć sztyletem. Oni wszyscy mają sztylety.<br> Hania weszła zarumieniona od mrozu, osypana śniegiem i jakby czymś rozbawiona.<br> - Wiecie, oni mi nawet zasalutowali, zwyczajnie do czapek. Powiedziałam, że to nic, zwykła żołnierska przysługa, bo sama byłam żołnierzem.<br> - Dużo z tego pojęli - parsknęła Marta. - Nie masz się czym chwalić, powinni dostać kulkę w łeb.<br> - Jak tamci z podwórza? A ja pamiętam, gdy nas brali do niewoli. Znalazłam się w transporcie na rozstrzał z ciężko rannymi, a wyniósł mnie stamtąd wermachtowiec. Złościłam się na niego, ale on mnie wyniósł. Teraz miałam frajdę. Pokazałam im drogę, a oni dygotali ze strachu o swoje parszywe życie.<br>- Niedługo