dalej żyć w takim społeczeństwie, a jednocześnie dostrzegam zarówno jego negatywne praktyczne strony, jak i zagrożenia wynikające z samej struktury myśli i praktyki liberalnej. Nie wszystkie złe strony społeczeństwa demokratyczno-liberalnego są nieuchronne, tak jak na przykład nieuchronne są negatywne konsekwencje zasady powszechnego głosowania. Nie jest przecież wcale tak, że kultura masowa musi zniszczyć kulturę wyższą, ani tak, że demokratyzacja polityki musi powodować, że tylko miernoty garną się do tego zajęcia, ani wreszcie tak, że nacisk na skuteczność i praktyczne aspekty edukacji musi powodować, że ludzie nie będą już myśleli o ideałach i o tym, by - doskonaląc się - do nich zmierzać. Nie