Po pierwszym okresie twórczości, kiedy głód autentycznych wartości, w połączeniu z odrazą do zbiurokratyzowanego i skomunizowanego "centrum", uczynił z niego piewcę środowisk peryferyjnych, zdążył już zdecydowanie rozszerzyć swoje zainteresowania i stać się demaskatorskim znawcą wielu środowisk. Tęsknota za autentycznymi wartościami zaprowadziła go do opozycji, redakcji "Zapisu" i współpracy z ruchem kulturalno-oświatowym towarzyszącym ruchowi solidarnościowemu. Był więc przygotowany do napisania Raportu o stanie wojennym, jaki był wtedy najprawdopodobniej potrzebny i zgodny z odczuciami zaatakowanego nocą społeczeństwa: Raportu... potwierdzającego wierność ideałom "Solidarności" i wolę oporu, ośmieszającego wojskowych komisarzy i komisje weryfikacyjne, podzielającego nienawiść do generałów i ZOMO, krzewiącego podziw dla niezłomnych drukarzy