spotkania tylko we dwoje?<br>L.R.: Mentalnie jestem indywidualistą, a indywidualista jest skazany na współzawodnictwo. I skazany na samotność. Praca zajmuje 80% mojego czasu. Właściwie brakuje mi siły na układanie sobie prywatnego życia. Nie cierpię jednak z tego powodu. Wiem, że najpierw muszę coś w życiu osiągnąć, żeby potem odcinać kupony. Każdego dnia buduję swoją niezależność. Zdaję sobie jednak sprawę, że w życiu człowieka najważniejsza jest miłość i przyjaźń. O moją przyjaźń parę razy walczyłam - bez skutku. A miłość? Życie bardzo mnie hartuje. Kiedy spotykam mężczyznę, z którym chcę być, zauważam, że tak naprawdę relacje damsko-męskie są jedną wielką grą