po drugiej wojnie światowej komputerów, astronomowie już w połowie lat sześćdziesiątych dopracowali się wiarygodnych modeli gwiazd. Pozwalały one nie tylko opisywać teraźniejszość Słońca, lecz także badać jego przeszłość i przyszłość.<br>Ustalono więc, że spala ono wodór w swym wnętrzu od 4,6 miliarda lat. Wcześniej przez kilkadziesiąt milionów lat było kurczącym się pod wpływem swej grawitacji obłokiem gazu. Gdy jednak temperatura w centrum gęstniejącego obłoku zbliżyła się do 10 milionów stopni, wydarzenia nabrały rozpędu. Słońce rozbłysnęło jako gwiazda spalająca wodór, a z resztek obłoku w ciągu tysięcy lat ukształtowały się zarodki planet. Po około 100 milionach lat Układ Słoneczny przybrał swą ostateczną