ślepych kur z chlewika.<br> Oglądałem się za siebie, potykając o zamarznięte skiby i co chwila upadając w kopny śnieg.<br> Ciągnęło mnie do tych uchylonych stajni, pełnych przesypywania owsa, naszeptywania białej i czerwonej koniczyny, zielonego siana, szczurzej, mysiej i króliczej bieganiny.<br> Sam jednak nie mogłem się odważyć, aby tam wejść, ściągnąć kurę z grzędy, wyprowadzić, chociażby tylko pod sad i tylko dla despektu, najlichszej chabety.<br> A wiedziałem, że jeśli to uczynię, zjawiający mi się nieustannie Jasiek odejdzie ode mnie na zawsze za wodę razem z wdówką i młodziutką służącą i pozostanie w tym kawałku psiego piasku.<br> Bałem się jednak, że jeśli sięgnę