ta druga twarz, zachodząca po trosze na pierwszą, była mi znana.<br> Tak sobie od dawna wyobrażałem twarz człowieka, który przy ludziach całuje poranione stopy, śpiewa kościelne psalmy, obwiązuje psom zmiażdżone łapy, ptakom buduje gniazda, a nie mogąc się porządnie najeść i ubrać, ściąga z żerdki pod sadem pierzyny, z kurnika kury i wyprowadza ze stajni sąsiada dorodnego konia.<br> Natomiast w żaden sposób nie mogłem dociec, skąd się wzięła ta trzecia twarz, widoczna po trosze w pierwszej i po trosze w drugiej.<br> Dopiero znacznie później, gdy tę trzecią twarz przysłoniły dalsze, zrozumiałem, że z taką twarzą chadza się do dziewcząt, wchodzi z