Typ tekstu: Książka
Autor: Kłyszejko-Stefanowicz Leokadia
Tytuł: Cytobiochemia
Rok: 1995
tab. 11.6, poz. 9, 10, 15), w porównaniu z histonem H1; 4) wszystkie histony H1 , analogicznie do H5, zawierają jedną resztę metioniny ulokowaną w konserwatywnym, globularnym regionie (GH) bliżej N-końcowego aminokwasu, który jest zablokowany; 5) poliklonalna surowica przeciwko globularnemu regionowi GH5/GH1 reaguje z globularnym regionem histonu H5 kury, H1 bydła, ale nie z H1; 6) występowanie histonu H1 ogranicza się do tkanek somatycznych (por. [108]).
Największą zmiennością odznaczają się histony silnie lizynowe. Znane są dwie podklasy ich wariantów, tj. H1 oraz H1/H5 . Należy podkreślić duże pomieszanie w nazewnictwie i symbolach molekularnych podtypów H1 oraz H1 (por. [108
tab. 11.6, poz. 9, 10, 15), w porównaniu z histonem H1; 4) wszystkie histony H1 , analogicznie do H5, zawierają jedną resztę metioniny ulokowaną w konserwatywnym, globularnym regionie (GH) bliżej N-końcowego aminokwasu, który jest zablokowany; 5) poliklonalna surowica przeciwko globularnemu regionowi GH5/GH1 reaguje z globularnym regionem histonu H5 kury, H1 bydła, ale nie z H1; 6) występowanie histonu H1 ogranicza się do tkanek somatycznych (por. [108]).<br>Największą zmiennością odznaczają się histony silnie lizynowe. Znane są dwie podklasy ich wariantów, tj. H1 oraz H1/H5 . Należy podkreślić duże pomieszanie w nazewnictwie i symbolach molekularnych podtypów H1 oraz H1 (por. [108
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego