dzisiaj - niewidzialnym już będąc - przenika moją codzienną rzeczywistość.<br>Gdzie wymieszane trwają tamte strony i czasy. Domagając się ujawnienia, w którym może być rozwiązanie zagadki świata dzieciństwa.<br>*** <br>Dziwne światy są na pewno uchwytne tam, gdzie wszystko pachnie dawnością, jak mięsista zasłona z frędzlami złotych sznurów, która wchłonęła w siebie całe wieki kurzu i ciemności. Jak zwieszający się z masywnego stołu obrus, w którego nieprzeniknionych murach można ukryć się przed zwykłym światem, zaledwie dającym o sobie znać echem dalekich kroków i głosów. Dziwne światy są w tajemniczym połysku srebrnych menor, szorowanych przez Andzię sidolem. W zapachu ciemnych boazerii i wytłaczanych tapet skórzanych. Dziwne