postrzegania rzeczywistości jako 'absolutnie sprzecznej samotożsamości'. <br>&lt;q&gt;"Kiedy poczucie zwątpienia jest pogłębiane krok po kroku, <br>rozróżniająca jaźń nie może funkcjonować i zapominane są przedmioty <br>myśli. Tak oto w naturalny sposób wygasają wszystkie warunki, chociaż nie <br>zostają unicestwione. 'Sześć okien zmysłów' naturalnie wycisza się, chociaż <br>nic nie powoduje wyciszenia. Wtedy bez usuwania kurzu pojawia się stan <br>'nie-myślenia' ".&lt;/&gt; <br>Dahui przyrównywał 'wielkie zwątpienie', powstałe na skutek zmagania <br>się z 'kluczowym wersem' koanu, do sytuacji, w której ktoś traci oparcie dla <br>nóg i rąk. Japoński mistrz zen, Hakuin, wyraźnie nawiązuje do tego <br>porównania: &lt;q&gt;"Wyobraź sobie, że ktoś znajduje się sam na pustkowiu, na <br>którym nie