Jej Bohu, ty znowu swoje, a ja cały dzień sam i sam.<br>- Ale miałem przygodę, jadłem nawet obiad w takiej wielkiej restauracji. Salisz posmutniał nagle, siąknął nosem raz i drugi.<br>- Za same noże i widelce można by żyć cały rok. A lustra od ziemi do sufitu, końca nawet nie widać - kusił Polek szalenie obojętnym głosem. Salisz milczał.<br>- Jak zaczęli podawać jedzenie, to całą godzinę, bez przerwy.<br>- A opowiesz szczegółowo? - załamał się Salisz.<br>- Czemu nie, mogę.<br>- No to niech będzie moja krzywda, jej Bohu. Kiedy Polek skończył relację z dnia wczorajszego, Salisz nie mógł już usiedzieć na miejscu. Całkiem głupio jął ścinać