w kącie młodego dżentelmena? <br>- Nawet jestem tego pewna, ciociu - powiedziała piękna panna czystym, niskim głosem. <br>Hubert wysunął się z głębi, skłonił najuroczyściej i zapytał, czy wolno mu się przedstawić. <br>- Hubert Romey - powiedział wyraźnie. <br>Dama aż upuściła szkła. <br>- Lizeto, moje dziecko - krzyknęła - tylko tobie może się coś podobnego przytrafić! Wpadasz do kuźni, by konia podkuć... i spotykasz kuzyna. <br>Piękna panna już stała na podwórzu i rozmawiała z kowalem, który operował konia, trzymanego przez stangreta. <br>- Tak, ciociu - powiedziała zza drzwi obojętnie. <br>- Naturalnie! Dopiero teraz widzę, jak bardzo jest do ciebie podobny - mówiła dama. - Te same czarne włosy. Lizetko, moje dziecko, czy wiesz, co