głowie nie może pomieścić! A przecież nieuniknienie tak właśnie definiować trzeba będzie wielkie cru (zbiory) z Oceanii. Z tym, że to jeszcze pół biedy. Do tego, z rozpaczą w sercu, można by jednak przywyknąć. Istnieje wszakże również złowrogi aspekt ekonomiczny. Wydajność z hektara winnic Rangiron jest omal identyczna z ich kuzynkami, np. mozelskimi czy akwitańskimi na poziomie jednorazowego zbioru. Przy trzech oznacza to, po uwzględnieniu kwestii transportu (już to wykwalifikowani księgowi drobiazgowo policzyli), dwa i pół raza większą rentowność winnic tropikalno-polinezyjskich od śródziemnomorskich.<br><br>Czy nie da to w naszym smutnie zglobalizowanym świecie białym kołnierzykom do myślenia? Kwestia smaku? Znawcy znajdują