po trajektoriach otrzymujemy wyrażenie (w przestrzeni euklidesowej) <br>&lt;gap&gt;<br>gdzie D[.] oznacza miarę całkowania po wszystkich konfiguracjach pól &lt;gap&gt; jest działaniem klasycznym, a W(A ) to właśnie działanie efektywne. Wyrażenie to można rozumieć w ten sposób, że otrzymaliśmy pewne działanie dla pola A , w którym wzięto pod uwagę wszystkie efekty pochodzące od wirtualnych kwantów pól. Powstaje pytanie, czy działanie efektywne jest niezmiennicze względem cechowania (zakłada się oczywiście, że działanie klasyczne &lt;gap&gt; jest niezmiennicze ze względu na wszystkie symetrie charakteryzujące problem, w szczególności symetrię cechowania i symetrię lorentzowską). Okazuje się, że tak może nie być: miara w całce po trajektoriach może w pewnych przypadkach nie dać