1). Ideę tę podjął Hermann Weyl (1885­1955) w monografii &lt;name type="tit"&gt;Das Kontinuum&lt;/&gt; (1918). Jego celem była rekonstrukcja analizy z użyciem jedynie bardzo ograniczonych środków. Akceptując logikę klasyczną i zbiór liczb naturalnych oraz zasadę indukcji i definiowanie przez rekursję, dopuszczał tylko zbiory definiowalne arytmetycznie, tzn. definiowalne za pomocą formuł arytmetycznych bez kwantyfikatorów wiążących zmienne zbiorowe (a więc definiowalne predykatywnie). Okazało się, że tak ograniczone środki są wystarczająco mocne, by za ich pomocą zbudować znaczną część analizy. Dodajmy tu, że w &lt;name type="tit"&gt;Das Kontinuum&lt;/&gt; (i w innych pracach z zakresu podstaw matematyki) Weyl reprezentował stanowisko fenomenologiczne (bliskie fenomenologii Husserla).<br>W latach dwudziestych H. Weyl