drogocenny wówczas sprzęt, na pewno pierwszy w Milanówku, dostał w prezencie od pracowników telewizji, jako człowiek, który należał, jeszcze przed wojną we Lwowie, do elitarnego grona założycieli pierwszej, badawczej stacji emisyjnej. Był to "Belweder" czy "Wisła", wielkości sporej komody, z ekranem nie większym od zeszytu szkolnego. Pan Juliusz, wiecznie chory, kwękający i otulony pledem tak szczelnie, że sprawiał wrażenie przesyłki, już przygotowanej do ekspedycji na tamten świat, trzymał się z dala od wewnątrzdomowych kłótni, patrząc jedynie na księżą oborę i ekran telewizora. Mnie dosyć lubił - może dlatego, że nie miał swoich dzieci, a może dlatego, że cokolwiek innego niż towarzystwo żony