Typ tekstu: Rozmowa bezpośrednia
Tytuł: Rozmowa o rodzinie
Rok powstania: 2001
Bo jak ja kilkakrotnie tu byłam, to widziałam, że pani gości ma.
Te kwiatki to właśnie od mojej wnuczki.
Przepiękne kwiaty.

Przepiękne kwiatki. Przepiękne. Wie pani, że...
Ja w ogóle nie wiedziałam, co to jest.
Tak, ale ja pani powiem, że dokąd nie dotknęłam, dotąd myślałam, że to są sztuczne kwiaty.
Tak, ja też myślałam.
A okazuje się, że to jest kompozycja prawdziwa i bardzo ładna zresztą.
Prawda, że ładna?
Śliczna, przepiękna.
Tak jakoś jakoś, wie pani co, kwiaty ona wie, że ja kwiaty lubię, no więc, wie pani, mnie jest z kwiatami jakoś dobrze, wie pani.
Ciepło jest, prawda?
Ciepło
Bo jak ja kilkakrotnie tu byłam, to widziałam, że pani gości ma. &lt;/&gt;<br>&lt;who1&gt;Te kwiatki to właśnie od mojej wnuczki. &lt;/&gt;<br>&lt;who2&gt;Przepiękne kwiaty. &lt;/&gt;<br>&lt;who1&gt;&lt;vocal desc="laugh"&gt; &lt;/&gt;<br>&lt;who2&gt;Przepiękne kwiatki. Przepiękne. Wie pani, że... &lt;/&gt;<br>&lt;who1&gt;Ja w ogóle nie wiedziałam, co to jest. &lt;/&gt;<br>&lt;who2&gt;Tak, ale ja pani powiem, że dokąd nie dotknęłam, dotąd myślałam, że to są sztuczne kwiaty. &lt;/&gt;<br>&lt;who1&gt;Tak, ja też myślałam. &lt;/&gt;<br>&lt;who2&gt;A okazuje się, że to jest kompozycja prawdziwa i bardzo ładna zresztą. &lt;/&gt;<br>&lt;who1&gt;Prawda, że ładna? &lt;/&gt;<br>&lt;who2&gt;Śliczna, przepiękna. &lt;/&gt;<br>&lt;who1&gt;Tak jakoś jakoś, wie pani co, kwiaty ona wie, że ja kwiaty lubię, no więc, wie pani, mnie jest z kwiatami jakoś dobrze, wie pani. &lt;/&gt;<br>&lt;who2&gt;Ciepło jest, prawda? &lt;/&gt;<br>&lt;who1&gt;Ciepło
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego