ale tej nocy to go już rozniosą - powiedziała pochmurnie ba ba.<br>Poprosiła wody.<br>Wypiła nie odrywając ust półlitrowy baniaczek.<br>Jeszcze zmierzyła księdza Bańczyckiego od butów po łysinę i poszła przez wygon zamaszystym krokiem parobka.<br>- Czarne dno wszelkiej możliwości - wyszeptał Bańczycki i począł rozgniatać kartofle w szafliku.<br>Prosięta wleciały do sieni, kwicząc potrącały się ryjkami.<br>Heindl odwraca kartki n otatnika.<br>Wydobywa z pamięci szczegóły czyjejś pięknej twarzy.<br>I nakazuje: - A teraz zapomnijcie o mnie: jestem wierny pies włóczący się z dziećmi w pewnym zakątku ziemi.<br>A ponieważ Pan świata zsyła nieszczęście jedynie tylko jako karę za grzechy, a niewinnych pragnie uchronić od