niestety to do siebie że się kiedyś wyczerpią. Jakże inaczej dzieje się z dziewiętnastoma milionami hektarów gruntów ornych, tym naszym największym bogactwem naturalnym, kopaliną, która nie tylko że się nie wyczerpuje, ale z biegiem lat, dzięki nakładom pracy ludzkiej zyskuje na wartości. <br>W roku 1913... i 1938 zbieraliśmy 12,4 kwintali pszenicy z hektara. W tamtym dwudziestopięcioleciu były to zbiory rekordowe. W latach 1946-1949 zbiory te spadły do niespełna 9 kwintali, by w roku 1978 osiągnąć ponad 31 kwintali z hektara! Czyż więc inwestowanie w te niespełna dwadzieścia milionów hektarów gruntów ornych, tego naszego największego bogactwa naturalnego nie jest umacnianiem