itp. Kwoty te wprowadza się do ewidencji kosztów na podstawie uchwał walnych zgromadzeń (np. członków spółdzielni, akcjonariuszy), umów spółek, odgórnie ustalonych przez centralne ogniwa zarządzające lub przyjętych wewnątrz przedsiębiorstwa. Podstawami ustalania tych kwot są najczęściej stawki procentowe, liczone w stosunku do sumy kosztów, obrotu w sprzedaży, kwoty wynagrodzeń pracowniczych, ustaleń kwotowych w umowach wielostronnych itp. Fundusze, o których tu mowa, występują najczęściej jako:<br>- fundusz postępu technicznego i ekonomicznego,<br>- rezerwa gwarancyjna jakości wyrobów, szkód górniczych itp.,<br>- rezerwa na pokrycie ryzyka handlowego,<br>- narzut na utrzymanie jednostki centralnie zarządzającej.<br>Koszty powstające z tytułu zarachowanych odpisów na tworzone fundusze i rezerwy nie są wyrazem efektywnego