dokonać wyboru spośród kilku strategii. Na nieszczęście większość scenariuszy wiąże się z kontynuacją przemocy i terroru.<br>Umiarkowana strategia stawia sobie za cel jak najszybsze powstanie niezależnego państwa Palestyny, a opiera się na założeniu, że gdy nie będzie już ani obecności Izraela, ani przemocy, Palestyńczycy potrafią skoncentrować się na konstruktywnych działaniach - łącznie z osiedlaniem uchodźców i podnoszeniem poziomu życia. Problem w tym, że zwolennicy tej strategii - między innymi były premier Abu Mazen i Mohamed Dahlan, który dowodzi własną milicją w Strefie Gazy - stanowią znikomą mniejszość wśród przywódców.<br>Gdyby Arafat poszedł właśnie tą drogą - gdyby pogodził się z istnieniem Izraela, położył kres terroryzmowi