żyjących, lub przynajmniej mających bliskich krewniaków w dzisiejszych faunach, w skład biocenozy tej weszły zwierzęta niezwykłe, zwłaszcza mamut i nosorożec włochaty (ryc. 17.11). Największy był mamut Mammuthus primigenius. Ostatnie jego szczątki datuje się na 13 ka w Szwecji i 11 ka na półwyspie Tajmyr, gdzie podążał za cofającym się lądolodem. Reliktowe populacje dotrwały do czasów historycznych na Wyspie Wrangla, nigdy jednak nie stykając się z człowiekiem. Mamut jest słoniem pochodzenia europejskiego, w uformowanej postaci występował tylko w dwu ostatnich zlodowaceniach, a jego przodek z wcześniejszych zlodowaceń M. trogontherii był znacznie większy, do 4,5 m w kłębie. Przed epoką lodowcową