chwila mogło nastąpić spotkanie z ludźmi. Po <br>raz nie wiadomo który spróbował to sobie wyobrazić, <br>ale bezskutecznie. Głowę miał obolałą, a pamięć <br>podsuwała tylko dobrze mu znane obrazy. Ujrzał port na zachodnim <br>wybrzeżu wyspy, jedyne miejsce, do którego wyspiarze pozwalali <br>przybijać obcym statkom. Był tam wielokrotnie podczas przygotowań <br>do potajemnego lądowania. Zawsze tu łopotało kilka żagli <br>przyniesionych wiatrem z niewiadomych stron świata, zawsze rozlegał <br>się plusk wioseł i różnojęzyczny śpiew wioślarzy.<br><br>Zatokę od lądu dzielił kamienny mur, poprzez który <br>nikomu nie udawało się zajrzeć w głąb wyspy. <br>Zza muru ukazywali się wyspiarze i zstępowali po kamiennych <br>stopniach na brzeg, aby prowadzić