podziemi pod basztą. Może właśnie tam natrafi na Tajemniczego? Spokojnie przemknął się przez bramę, wyciągnął z kieszeni latarkę i niemal bez lęku zapuścił się w korytarz, w którym złapał go wczoraj Tajemniczy. W dzień przejście to nie wyglądało tak groźnie. Wąskie prześwity umieszczone wyżej, na wieży, przepuszczały do wnętrza korytarza łagodne światło. Powoli oczy zaczęły przywykać do ciemności. Mały detektyw posuwał się krok za krokiem. Było zupełnie cicho. Tyko gdzieś niżej ciurkała po murze woda.<br>Dobrnął do schodów. Tutaj dopiero zaświecił latarką. Wilgotne ściany zalśniły zielonym mchem i rdzawymi naciekami. Spod sklepienia zerwał się oszołomiony światłem nietoperz. Płochliwie wirował nad głową