teatralnych środków: aby pokazać noc, trzeba przykryć głowę aktora granatową chustą, żeby znaleźć się w mrokach krecich korytarzy, wystarczy zgasić światło i zapalić świecę. <br>Dorosły aktor teatru lalkowego nie musi stać się na powrót dzieckiem, ale powinien rozumieć dziecięcą wrażliwość. W &lt;name type="tit"&gt;"Metamorfozach"&lt;/&gt; aktorka duńskiego &lt;name type="place"&gt;Teatru Balsamico Exspress&lt;/&gt; prowadziła ze swoimi lalkami niekiedy humorystyczny, innym razem niezwykle przejmujący dialog. Od pierwszej chwili publiczność staje się częścią miniaturowego świata, w którym to, co realne i codzienne, przenika się z marzeniem, halucynacją. Na styku tych dwóch rzeczywistości znajdują się marionetkowi bohaterowie. W pudełku niewielkiej sceny widzimy pracownię żydowskiego krawca. Marionetka jest stara i zmęczona