równy, ciężki deszcz.<br>Zamokły oczy, ciekło do ust.<br>Wreszcie Miś Kunda skoczył na równe nogi i począł biec na oślep, a nad ziemią zabłysło oślepiającym ogniem i rozszarpał się nowy grzmot, obejmujący hałasem całe niebo.<br>Bach, bach, bach - postękiwała ziemia i daleko z tyłu przeciągało się echem i szumem, jakby łamał się las.<br>Dudi pobiegł za Kundą.<br>Biegli na Smolno.<br>Można tam było skry ć się w jakimś nie dopalonym chlewku.<br>Dudi zamykał oczy, ale iskry piorunów przenikały przez zamknięte powieki, zimny deszcz obejmował całe ciało.<br>Miś Kunda zakrył lewą dłonią oczy i biegł, ledwo go Dudi odróżniał od smug siwej wody