i przyłożyłem ją do nosa.<br>- No i po co to było?<br>- Musiałem coś zrobić. Albo kogoś zaprawić, albo wybić szybę, obojętne co.<br>- Pieprzysz - odparł.<br>Mrużysz oczy i w opalizującym migotaniu usiłujesz zobaczyć purpurowe wzgórza podobne do namiotów, a może nawet namioty i przebiegające wśród nich lamy. Nigdy nie widziałeś żywej lamy; unosisz powieki i poprzednie wyobrażenie kojarzy ci się z dziewiętnastowieczną zoologią. Przez chwilę zastanawiasz się, jak rozmawiałaby Monika z mężczyzną idącym obok ciebie. Prawdopodobnie starałaby się mówić jego językiem; byłoby to śmieszne. Spoglądasz na swoje nie oczyszczone buciki i konstatujesz, że w sposób zupełnie naturalny potrafisz zmieniać style rozmów.<br>- Cześć