zob. s. 211 nn, 298 nn). Kompozytor nie stosuje wewnętrznej integracji materiałowej, ideę szeregowania natomiast realizuje przez duże zróżnicowanie stylistyczne części.<br>We mszach z tekstami &lt;foreign lang="lat"&gt;ordinarium missae&lt;/&gt; zaznaczyły się więc trzy odmienne koncepcje formy cyklu. Koncepcja formy integrowanej tym samym materiałem we wszystkich częściach, zatem z dominującą kategorią &lt;orig&gt;następności&lt;/&gt; &lt;gap&gt;. Forma łańcuchowa &lt;gap&gt;, z integracją wewnętrzną i (nie zawsze) miedzy częściami, lecz o zmniejszonym stopniu powiązań w porównaniu z poprzednio omówioną, oraz z tendencją do tworzenia struktur jednorodnych wyrazowo. Forma szeregowa &lt;gap&gt; o dużym stopniu integracji wewnętrznej, z tendencją do tworzenia często skontrastowanych struktur zamkniętych. Nie wyczerpuje to jednak możliwości tworzenia koncepcji formy cyklu