odległości niecałych trzech mil dostrzegł go w noktowizyjnych okularach. Zielonkawe bryły namiotów i rozmieszczonych bezpośrednio na piasku kontenerów wyglądały z daleka jak kartonowe pudełka po krakersach, a wirujące nad nimi anteny upodabniały je do ruchliwego, wesołego miasteczka. Leonik ustawił kursor na najwyraźniej odcinającym się od tła kartonie i wcisnął przycisk laserowego pomiaru odległości. Prawie natychmiast dystans został numerycznie wyświetlony obok dającego zieloną poświatę punktu. Teraz zmniejszył jej intensywność i wysilił wzrok starając się wizualnie dostrzec czarne kształty w świetle księżyca. Laserowy pomiar odległości wskazywał prawie milę do pierwszego z radarów, kiedy zrzucił żarzące się świece wprost w piasek pustyni, wskazując cele