się zdarzyć. Czy nie miała pani listu?<br>J Nie.<br>- Wandeczko! - rzekł z wyrzutem profesor. - Czemu nie mówisz prawdy?<br>Twarz dziewczyny przybrała barwę zgoła kardynalskiej purpury &lt;page nr=61&gt;.<br>- Jak stryj - powiedziała ceremonialnie "stryj", nie jak dotąd "stryjaszek" - może mówić coś podobnego? - a powiedziała takim głosem, że gdyby patriarcha Mojżesz uderzył w ten głos laską, wytrysnąłby z niego strumień łez.<br>- Nie otrzymałaś listu? - zdumiał się profesor. - Przecie dałem ci go dzisiaj rano!<br>- Za pozwoleniem - zaczął mówić Adaś szybko. - Pan profesor nie ma szczęśliwej ręki do listów. Pozwolę sobie przypomnieć pewne trzy listy...<br>- Zamilknij, młodzieńcze! Tamto było co innego, a to jest co innego. Dam głowę