go w izbie, ledwie bąknął parę słów. W ogóle dziwaczni byli wracający. Zjawiła się także w Maleniu i córka Felaka. Nie sama przyszła, ale z dzieciakiem na rękach. Mały miał już koło roku i niebieskie, krągłe ślepka. "Bękart!" - darł się stary Felak. Małgośka odszczeknęła ojcu, całkiem nie jak córka i latawica, której się kije należą.<br><br> - Trza mnie było ratować przed wywózką! Nie dać. Jakeście ojciec nie zratowali, tera wam pysk zamknąć. Nie bękart, ale Waluś. Wasz wnuk!<br> Felak przyjrzał się dziecku raz, drugi. Chłopak był istotnie jak się patrzy. Nie minęło wiele, a pastuch gnał bydło z Walusiem przewiązanym w płachcie