Julii Hartwig. Kultura, przeszłość staje się dla niej odniesieniem koniecznym, ale nie jedynym. Poezję jej wiąże z klasycyzmem przede wszystkim duch clarteu, ulubionego pojęcia klasycyzmu francuskiego, duch jasności. Według Julii Hartwig, duch ten miałby się przede wszystkim objawiać za pomocą odpowiedniej miary.<br> Poszukiwanie tej miary - która wcale dziś nie jest łatwa ani do określenia, ani do znalezienia - wydaje się głównym dążeniem poetki.<br> Szuka miary wszędzie, zarówno w porządku kultury, w pewnej hierarchii doskonałości sztuki, jak i w naturze. Nie idzie o miarę samą w sobie tylko o idealną przestrzeń sztuki. Tej poetce chodzi o miejsce jej samej, człowieka, poetki w świecie