odrzuceniem" hipotezy - powiedzmy W - winy, ponieważ rozkład prawdopodobieństwa na zbiorze ((...)) nie daje się przekształcić w zero-jedynkowy przez przyjęcie założenia, że jakiś typ błędu ma niezmiernie niską użyteczność (nie biorę tu pod uwagę faktu, że w pewnych systemach prawnych decyzje dotyczące winy i jej konsekwencji są podejmowane przez różne podmioty: ławę przysięgłych i sędziego).<br> Z tych przyczyn sądzę, że opis decyzji prawnej w kategoriach logiki decyzji byłby nieadekwatny. Właściwsze jest stwierdzenie, że w prawie - jak w medycynie - dochodzi się do decyzji przez stanowcze uznanie jakiejś hipotezy i maksymalizację wartości przy tym założeniu. Próba wyjaśnienia tych odstępstw od logiki decyzji mogłaby wyglądać