Poza tłumem dziennikarzy orzeczenia przyszła też wysłuchać niewielka grupa przyjaciół &lt;name type="person"&gt;Grzegorza&lt;/&gt;. Był wśród nich &lt;name type="person"&gt;Cezary F.&lt;/&gt;, jedyny świadek tego, co działo się w &lt;name type="place"&gt;Komisariacie&lt;/&gt; &lt;name type="org"&gt;MO&lt;/&gt; przy &lt;name type="place"&gt;ul. Jezuickiej&lt;/&gt;. Obok prokurator &lt;name type="person"&gt;Marii Grabskiej-Taczanowskiej&lt;/&gt;, która przed kilku dniami zażądała dla &lt;name type="person"&gt;Ireneusza K.&lt;/&gt; dziesięciu lat więzienia, siedział ojciec &lt;name type="person"&gt;Grzegorza&lt;/&gt;, &lt;name type="person"&gt;Leopold Przemyk&lt;/&gt;. Na ławie oskarżonych, obok swego obrońcy z urzędu mec. &lt;name type="person"&gt;Stefana Płócienniczaka&lt;/&gt;, siedział nieporuszony, z twarzą jak maska, &lt;name type="person"&gt;Ireneusz K.&lt;/&gt;<br>&lt;tit&gt;Milczenie&lt;/&gt;<br><br>Wyrok uniewinniający - odczytany przez przewodniczącą trzyosobowego składu orzekającego sędzię &lt;name type="person"&gt;Grażynę Wasilewską&lt;/&gt; - sala przyjęła w kompletnym milczeniu. Uzasadniając go sędzia przypomniała, że zadaniem tego procesu było przede wszystkim wykonanie wskazań drugiej instancji. Nakazano