Od sześciu lat grała na fortepianie i śpiewała w knajpach i teatrzykach niemieckich miast. Bonn, Monachium, Frankfurt. W Berlinie zabawiła dłużej, bo poznała tam Finka, komunizującego reżysera teatralnego. Fink w skrzypiących łóżkach tanich nor edukował ją klasowo, a ona prała jego komunistyczne gatki. Lecz wyzwalanie proletariatu szybko ją znudziło.<br>- Moja łechtaczka jest ważniejsza od twojego Marksa- wyjaśniła mu dialektykę odejścia.<br>Zmęczona bezskutecznym podbijaniem stolicy, dała się poderwać grubemu plantatorowi z Argentyny. Czekoladowy i okrągły jak pataty Garcia obsypał ją podarkami i obiecał zabrać do swego malarycznego kraju. Na razie wylądowali w Breslau, gdzie on prowadził podejrzane interesy, a ona włóczyła się