Zmienność geograficzna zarówno łęgów olszowych, jak i olsów jest mała, natomiast łozowisk duża. Antropogeniczna. Wpływ gospodarki ludzkiej na omawiane zbiorowiska jest znaczny. Polega on przede wszystkim na zmianie stosunków wodnych. Na skutek melioracji olsy typowe dość łatwo przekształcają się w łęgi olszowe lub zarośla wierzbowe. Istotnym czynnikiem degradującym środowisko, zwłaszcza łęgu olszowego, jest wypas, na skutek którego może nastąpić prawie całkowita degradacja runa. <br><br>&lt;tit&gt;B. Cechy bioklimatu warstwy rekreacyjnej&lt;/&gt;<br><br> Insolacja. Dopływ promieniowania bezpośredniego do dna lasu w olsach bardzo mały, od 1 do 10%, w łęgach olszowych nieco większy, maksymalnie do 30%. Granica światłocienia wyraźna. Uwilgocenie. Olsy charakteryzują się stałą, wysoką wilgotnością