Innym przykładem medytacji jako <br>paradoksalnej praktyki jest następująca rozmowa Shitou Xiqiana (jap. Sekito <br>Kisen, 700-790) ze swoim mistrzem. Shitou widząc Qingyuana Xingsi (jap. <br>Seigen Gyoshi, 660-740) siedzącego w medytacji, spytał go: "Co robisz?". <br>"Nic nie robić" - odparł mistrz. "W takim razie próżnujesz!" - skomentował <br>Shitou. Mistrz na to: "Gdybym leniuchował, to bym coś robił". <br>Zaintrygowany Shitou pytał dalej: "Mówisz, że nic nie robisz. Czym jest to <br>&lt;page nr=116&gt;<br>Ťnicť?". Mistrz odparł: "Możesz zebrać tysiąc mędrców, ale nawet oni nie <br>odpowiedzą na to pytanie". <br>Warto zwrócić uwagę na to, że według Daisetsu Suzukiego należy <br>odróżnić hinduską medytację (sanskr. dhyana) wywodzącą się z jogi