przeszkodził jej karabin, który ratowała przed powtórną kąpielą i którym omal nie wydłubała Kiernackiemu oka.<br>- Ale mnie nastraszyłaś - wymruczał, nie patrząc w pełną zmieszania twarz. Ostrożnie omijając zalegające dno przeszkody, wydostał się na brzeg i posadził lekko zesztywniałą Izę na największym z pobliskich kamieni.<br>Była mokra do pasa, także rękawy lepiły się do rąk. Kiernacki, chcąc udowodnić swą pełną poczytalność, przesunął dźwignię bezpiecznika leżącego w poprzek sklejonych kolan karabinka i dopiero potem oderwał jedno od drugiego, delikatnie unosząc trupio bladą nogę i ściągając mokrą skarpetę.<br>Opierała się. Odrobinę. Chyba była wstrząśnięta jego zachowaniem.<br>- Co ty robisz?<br>- Ratuję cię przed reumatyzmem. - Zdobył