trzeba!...<br> Niech mówi za mnie - Bóg!<br>Siostro! Już w całym świecie nie ma tego chleba,<br> Co by Cię karmić mógł!<br><br>Trumna twoja spoczęła w ciężarowym wozie,<br> Pamiętam nudny wóz.<br>A była niedorzeczność i drwina w tej zgrozie!<br> I był nieludzki mus!<br><br>Bałem się, że Cię żywcem oddamy mogile<br> W złym, letargicznym śnie.<br>I ktoś wtargnął do wozu i rzekł, że się mylę,<br> I uspokoił mnie.<br><br>Czekałem, aż wóz ruszy, by wlec Cię do miasta...<br> W skwar słońca skrzypnął wóz.<br>Drgnęła trumna, a była godzina dwunasta.<br> Żelazny zagrzmiał kłus!...<br><br>I sam nagle w tym słońcu musiałem pozostać.<br> Patrzyłem szynom w ślad...<br>Świat