dramatu i teatru, o które spierano się u progu wieku.<br>W operze traciły porażającą moc te konwencje, które skutecznie sparaliżowały ówczesny teatr tragiczny. Słowo z natury rzeczy stanowiło w niej tylko jeden z elementów spektaklu, ale od czasu Glucka to ono decydowało o jego charakterze. Muzyka bowiem miała eksponować dramatyzm libretta, była mu zatem jakby podporządkowana - choć w efekcie końcowym to ona oczywiście narzucała wrażenie ogólne i stanowiła o wartości operowego dzieła. Tekst poetycki, libretto, nie podlegał presji klasycznych reguł poetyki; w operze słowo było od nich uwolnione. Ponieważ zaś obok oper dramatycznych grywano opery komiczne i buffo, traciła znaczenie kolejna