słów", a więc myślenia jakie Kijowski miał w pogardzie.<br> Taka propozycja - rekonstruowana przeze mnie w dużym uproszczeniu - pozostaje cenna i odświeżająca w kulturze literackiej, w której szermowano bez umiaru przy ważnych i przy błahych okazjach argumentem "myślenia podług wartości". Zawodna wydaje się jednak w odniesieniu do literatury będącej domeną tyleż licencji, co konwencji, a co za tym idzie hierarchii i autorytetu, choćby miał to być autorytet awanturnicy i ladacznicy, która umie wydostać się z opresji zgotowanej przez zinstytucjonalizowane gatunki mowy. Argumenty przeciwko myśleniu hierarchicznemu w literaturze są w istocie "ponowoczesne". Godzą bowiem w całą tradycję modernizmu (nowoczesności), w której za wartościowe