ujęcie malarskie - fotograficznemu. Przejawiało się to m. in. w określonym wyborze tematów, upozowaniu modela, sposobie malowania, stosowaniu grób ej faktury; wszystko to służyło obronie autonomiczności malarstwa przed groźnym intruzem i rywalem jakim stała się w pewnym momencie oparta na nowoczesnych zdobyczach techniki fotografia.<br> W latach sześćdziesiątych poczęto jednak w twórczości likwidować ostro podkreślaną opozycyjność obrazu malarskiego i zdjęcia fotograficznego. Plastycy zaczęli korzystać szeroko ze zdjęć jako materiału dzieła sztuki. Czyniono to przy tym na różny sposób, sposługując się zdjęciem jako cytatem z rzeczywistości np. w pop-arcie, bądź jako neutralnym, wolnym od subiektywnych sfałszowań zapisem obrazu świata, który można następnie z